Guk,
XXI.mendeko umeak hain zuzen, oso suerte haundia dugu, ez garelako
bizi XIX.mendeko haurrak bezala. Orain dela 200 urteko umeak,
fabriketan lana egiten zuten eta eta oso gutxitan joaten ziren
eskolara. Gu, egunero joaten gara eskolara, umeen hobebearra delako
eta ez dugu fabriketan lana egiten. Aldiz, lanera egun bat faltatzen
baldin bazuten errekuperatu egiten zuten eta ez baldin bazuten lanik
egiten, latigoarekin zigortzen zien. Guk, egun batean ez baldin
bagara eskolara joaten, ez da ezer pasatzen. Baina ez baldin badugu
lanik egiten, bronka bat jasotzen dugu.
Haien
bizia oso gogorra zen, ez nuke nahi haien bizian egon. Dibertitzeko,
gauza asko ditugulako, adibidez, PSPa, kirolak...
Baina
haiek ez zuten dibertitzeko astirik ere.
Nire
ustez, oso gaizki elikatzen ziren, diru gutxi zutelako, baina ez zien
kalterik egiten, lan asko egiten zutelako. Normalean, Normalean,
patata egosiak txerri gantzarekin jaten zuten eta guk hori jango
baldin bagenuke, oso gaixorik egongo ginakete.
XIX.mendeko
aberatsak, gutxi gora behera, gu bezalakoak ziren, oporretara joaten
ziren...
Baina
gauza inportantenetako bat, arropa gutxi eta zaharra zutela da.
Gehienetan, hotza pasatzen eta adibidez, ezkontzeko garaian, haien
arroparik politena eta garbiena jartzen zuten, baina guretzeko
nazkagarria izango zen.
No hay comentarios:
Publicar un comentario